بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
سالروز وفات استاد محمد بهمن‌بیگی، معمار روشنایی در تاریکنای کوچ، یادآور مردی است که با مشق صبوری و جوهر غیرت، شعله دانایی را در چادرهای ایل افروخت. او که از دل ایل برخاست و به جانِ ایل اندیشید؛ معلمی که واژه را به کتف خسته کوچ‌نشینان آویخت و تخته سیاه را به قامت دل‌سوختگان علم تکیه داد.
استاد محمد بهمن‌بیگی، بنیان‌گذار تعلیمات عشایری ایران، در ۲۶ بهمن‌ماه ۱۲۹۸ شمسی در ایل سترگ قشقایی چشم به جهان گشود و در ۱۱ اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۹ در شیراز رخ در نقاب خاک کشید... روحش شاد.
استاد بهمن‌بیگی تنها یک نام نیست؛ تجسمی است از اراده، بینش و ایمان به توانمندی‌های مردمان شریف عشایر. او که کلاس درس را به آغوش طبیعت برد، و قافیه زندگی عشایر را با سواد، عزت و امید هم‌قافیه کرد.
اینجانب، به نمایندگی از مجموعه امور عشایر استان فارس، ضمن گرامی‌داشت یاد و خاطره این معلم بزرگ، بار دیگر بر عهد خود با جامعه فرهیخته و صبور عشایر تأکید می‌ورزم؛ عهدی برای استمرار راه روشن استاد، برای اعتلای فرهنگ، آموزش و منزلت اجتماعی فرزندان ایل.
نام بهمن‌بیگی با ایل گره خورده و راهش همچنان چراغ راه ما خواهد بود.
روحش شاد و راهش پررهرو
عبدالحمید کریمی
مدیرکل امور عشایر استان فارس
كانال رسمی اطلاع رسانی اداره کل امور عشایر فارس: https://eitaa.com/ashayerfars عضو شوید